گفتاردرمانی  و روان شناسی بالینی علی کشمیری

گفتاردرمانی و روان شناسی بالینی علی کشمیری

کاشمر - امام 5 ؛ تلفن : 320 47 552 - 42 666 552
گفتاردرمانی  و روان شناسی بالینی علی کشمیری

گفتاردرمانی و روان شناسی بالینی علی کشمیری

کاشمر - امام 5 ؛ تلفن : 320 47 552 - 42 666 552

بیماری های پوستی با منشاء روان شناختی

نقش بیماری های روانی در ایجاد بیماری های پوست و یا سهم روان شناسی بیماران در میزان شکایت آن ها از بیماری خود ، بسیار مهم و قابل توجه است (1). اخیرا تخمین زده شده است که در حداقل یک سوم بیماران پوستی ، عوامل عاطفی در ایجاد بیماری دخیل هستند. بنابراین استرس، آشفتگی های عاطفی و اختلالات روانپزشکی بر شروع و پیشرفت بیماری های پوستی تاثیرگذارند (2).


با این وجود ، مدت زمانی که در دوران دستیاری ، برای مطالعه و چگونگی رویکرد به این بیماری ها اختصاص داده می شود بسیار اندک و بنابراین دانسته های بیشتر متخصصین پوست از آنچه امروز به نام بیماری های روان – تنی پوست شناخته می شود ناچیز است.


هر متخصص پوست در سال با ده ها مورد از خارش های روانی، موکنی روانی، درماتیت های خودساخته، ناخن خوری، سوزش ها، دردها و تحریکات پوستی ناسازگار با فیزیوپاتولوژی درد، سوزش و قوانین لامسه و یا با شکایات اغراق آمیز از آسیب شناسی های اندک مواجه می شود که همه ریشه در روان شناسی بیمار و اختلالات روانی وی دارد (1).


مشکل بیماران دارای موکنی روانی با تجویز داروهای موضعی و یا چند قرص آهن دار و یا آرامش بخش حل نمی شود. این بیماران به رویکردی در جهت درمان تعارضات روانی خود نیاز دارند.


برای درمان تعارضات درونی باید اول نوع بیماری شناسایی و سپس در جهت درمان این بیماری ها با روانپزشک و روان شناس گام برداشت.


بیماران پوستی با منشاء روانی ممکن است از اختلالات خلقی مانند افسردگی یا اضطراب، اختلالات شخصیتی و یا اختلال در تفکر یا سایکوز رنج ببرند.
کسانی که از بیماری درماتیت خودساخته رنج می برند ممکن است دارای یک اختلال روانی واحد نباشند. عده ای ممکن است از اختلال شخصیت رنج ببرند، عده دیگری ممکن است دارای اضطراب یا افسردگی باشند و در عده ای نیز سایکوز عامل ریشه ای باشد.


بدیهی است درمان های انتخابی برای این سه دسته از بیماری ها ی روانی یعنی اختلال شخصیتی، اختلالات خلقی و اختلال در تفکر یا ساکوز بسیار متفاوت است. نمی توان درمان یکسانی را برای همه این بیماران با درماتیت خودساخته تجویز کرد و درمان هرکس باید به تناسب نوع آسیب شناسی روانی وی انتخاب گردد.


بنابراین در آغاز باید نوع اختلال روانی بیماران روان تنی پوستی با کمک روانپزشک و روان شناس شناسایی و سپس راه درمان مناسب اعمال گردد .
 

منابع :
1. فصلنامه بیماری های پوست، سال پنجم، ، شماره 3، بهار 81، ص 3 – 2
2. مجله علمی – پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی اراک، سال 12، شماره2« پیاپی 47»، تابستان 1388.

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد